អក្ខរនៃភាសាខ្មែរ

Wednesday, November 07, 2018

២-អក្ខរនៃភាសាខ្មែរ
1-ស្រៈនិស្ស័យ ៖ ជាស្រៈដែលអាស្រ័យនឹងតួ ព្យញ្ជនៈទើបប្រើការបាន មានន័យថា ស្រៈនិស្ស័យមិនអាចប្រើតែឯកឯងបានទេ។
អក្ខរគឺជាស្នាមគំនូសមានតួរាងផ្សេងៗសម្រាប់ប្រើសរសេរកត់ត្រាពាក្យសម្តីនិងសេចក្តីទាំងពួងដោយប្រើមិនចេះអស់។

អក្ខរនៃភាសាខ្មែរចែកជា ៖
- ស្រៈនិស្ស័យខ្មែររួមមាន ៖ ា ិ ី ឹ ឺ ុ ូ ួ ើ ឿ ៀ េ ែ ៃ ោ ៅ ុំ ំ ាំ ះ ុះ េះ ោះ ។

2-ស្រៈពេញតួ ៖ ជាស្រៈដែលខ្មែរខ្ចីពីបាលីសំស្ក្រឹត។វាអាចប្រើជាតួអក្សរដូចព្យញ្ជនៈខ្មែរដែរ។
ស្រៈពេញតួរួមមាន ៖ អអាឥឦឧឩឫឬឭឮឯឰឱឧ៍ឪ ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អរគុណ ឥឡូវ កៅអី ឧត្តម ឧស្សាហ៍ ឪឡឹក ឫស្សី ឫទ្ធី ឯកស័ក ឰដ៏ ឱសថ ឪពុក ក្រឧ៍បេះដូង………….។

3- ព្យញ្ជនៈខ្មែរ ៖ ព្យញ្ជនៈគឺជាតួអក្សរ។វាមានចំនួន ៣៣ តួឺ ៖ ក្កខ្ខគ្គឃ្ឃង្ង ច្ចឆ្ឆជ្ជឈ្ឈញ្ញ ដ្តឋ្ឋឌ្ឌឍ្ឍណ្ណ ត្តថ្ថទ្ទធ្ធន្ន ប្បផ្ផព្ពភ្ភម្ម យ្យរ្រល្លវ្វស្សហ្ហឡ្អអ្អ ៕

* នៅក្នុងភាសាខ្មែរ បុរាណាចារ្យបានបន្ថែមព្យញ្ជនៈមួយចំនួនទៀតហៅថាព្យញ្ជនៈបន្ថែមក្នុងគោលបំណងបង្គ្រប់ការប្រើប្រាស់។ ព្យញ្ជនៈបន្ថែមទាំងនោះត្រូវដាក់សញ្ញាមូសិកទន្ត ( ៉ )និងសញ្ញា ត្រីសព្ទ(៊) ។

ព្យញ្ជនៈបន្ថែមរួមមាន៖
ក-ប្រើសញ្ញាមូសិកទន្ត៖ ង៉ញ៉ប៉ម៉យ៉រ៉វ៉
ខ-ប្រើសញ្ញាត្រីសព្ទ៖ ប៊ស៊ហ៊អ៊ ។
(ដោយ ៖ យួន បូរ៉េត )

Comments

សិក្សារឿងទុំទាវ

Monday, December 31, 2018

1- ប្រភេទ ៖ អក្សរសិល្ប៍ទំនើប, ប្រលោមលោកបែបមនោសញ្ជេតនា 2- នា ចលនា ៖ ខេមរនិយម 3- ឥទ្ធិពល ៖ ព្រះពុទ្ធសាសនា 4- សង្គមបរិយាកាស ៖ ក្នុងសម័យលង្វែក 5- កាលកំណត់តែង ៖ ១៩១៥ (ក្នុងរជ្ជកាលសេ្តចស៊ីសុវត្ថិ) 6- អ្នកនិពន្ធ ៖ ភិក្ខុសោម 7- សង្ខេប រឿង៖ ទុំជាកូនប្រុសរបស់ស្រ្តីមេម៉ាយម្នាក់នៅស្រុកបាភ្នំ ខេត្តព្រៃវែង បានបួសរៀនជាមួយមិត្តភក្តិម្នាក់ឈ្មោះ ពេជ្រនៅក្នុងវត្តវិហារធំ។ ទាំងពីរនាក់មានចំណេះដឹងខាងមន្តអាគម ស្មូត្រ ផ្លុំប៉ី និងធ្វើតោកលក់។ ដោយឡែកទំុមានរូបរាងស្អាត និងមានសំឡេងពីរោះ។ ថ្ងៃមួយនេនទាំងពីរបានសុំលោកគ្រូចៅអធិការយកតោកទៅលក់។ ទុំ និងពេជ្រលក់រហូតដល់ស្រុកត្បួងឃ្មុំ។ ទុំបានស្មូត្រយ៉ាងពិរោះធ្វើឲ្យអ្នកស្រុកត្បូងឃ្មុំផ្អើលឈូឆរមកស្តាប់។ នាងនោជាភិលៀងរបស់នាងទាវ ឃើញទុំស្អាត សំឡេងពិរោះក៏គួចចិត្តសេ្នហា តែដោយឋានៈតួចទាបនាងក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះប្រាប់នាងទាវ។ ទាវដឹងដំណឹងនេះក៏អង្វរម្តាយឲ្យទៅនិមន្តនេនទុំមកស្មូត្រនៅផ្ទះរបស់ខ្លួន។ ទុំស្មូត្រយ៉ាងពិរោះទាវក៏ចាប់ចិត្តស្រឡាញ់ ក៏រៀបចំផាហ៊ុម ដន្លាប់ បារី ស្លា ម្លូឲ្យនាងនោយកទៅប្រគេនទុំ ហើយប្រាថ្នាផ្សងឲ្យបានជួបទុំ។ ឯទុំវិញក៏ចាប់ចិត្តស្រឡាញ់ទាវដែរ។ មកដល់វត្តវិញ ទុំរិះរកឧបាយកលសុំ...

អានទាំងអស់

1- ប្រភពរឿង ៖ បោះពុម្ពផ្សាយដោយវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្រ្តក្រសួងអប់រំឆ្នាំ ១៩៨៩។ 2- ប្រភេទ ៖ អក្សរសិល្ប៍ទំនើបបែបល្ខោននិយាយ 3- ចលនា ៖ អក្សរសិល្ប៍ខេមរនិយម 4- ឥទ្ធិពល ៖ រឿងថៅកែចិត្តចោរបានទទួលឥទ្ធិពលពីពួកមូលធននិយមពីព្រោះនៅក្នុងដំណើររឿង អ្នកនិពន្ធបានបង្ហាញឲ្យពួកមូលធននិយមជាអ្នកឈ្នះ។ 5- កាលកំណត់តែង ៖ រឿងថៅកែចិត្តចោរបានទទួលឥទ្ធិពលឡើងនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៥៦ជាកម្រងអត្ថបទអក្សរសិល្ប៍ដែលប្រឌិតឡើងនៅទីក្រុងភ្នំពេញ មានលក្ខណៈជាល្ខោននិយាយ។ ខ្លឹមសារនៃរឿងនេះបានយកមកចម្លងដោយនាយកដ្ឋានសិល្បៈនៅថ្ងៃទី៣០ កញ្ញា ១៩៨១ បោះពុម្ពផ្សាយដោយវិជ្ជាស្ថានវិទ្យាសាស្រ្តស្រាវជ្រាវក្រសួងអប់រំនៅទីក្រុងភ្នំពេញឆ្នាំ១៩៨៩។ 6- អ្នកនិពន្ធ ៖ រឿងថៅកែចិត្តចោរតាក់តែងឡើងដោយអ្នកនិពន្ធឈ្មោះ ពៅ យូឡេង និង អ៊ុំ ឈឺន 7- សង្គមបរិយាកាស ៖ ដំណើររឿងរឿងបានប្រព្រឹត្តទៅនៅក្នុងសម័យដែលប្រទេសកម្ពុជាទើបបានទទួលឯករាជ្យដំបូង។ 8- សង្ខេបរឿង ៖ សូមចុចទីនេះដើម្បីទាញយកសាច់រឿងទាំងមូល https://goo.gl/oPDgUg នៅឆ្នាំ១៩៥៦ មានព្រឹត្តិការណ៍មួយកើតឡើងនៅទីក្រុងភ្នំពេញ គឺលោកថៅកែបានប្រើឲ្យពូហំបើកឡានបុកឡានរបស់អុងប៉ាងហុងលីដោយសន្យាថាឲ្យលុយ ១០០០០រៀល។ ក្រោយមក...

អានទាំងអស់