សញ្ញាបន្តក់ ឬ រស្សសញ្ញា( ់ )

Wednesday, November 07, 2018

សញ្ញាបន្តក់ ឬរស្ស ( ់ )
ក- ជាសញ្ញាវណ្ណយុត្តិមានសណ្ឋានកំបុតខ្លី ់ សម្រាប់ប្រើបំបែរសម្លេងវែងឲ្យទៅជាខ្លីកំបុតធ្ងន់ ។

ខ- ប្រើដាក់បានតែពីលើព្យញ្ជនៈ ( ក ង ច ញ ត ន ប ល ស ) ហើយប្រើចំពោះពាក្យណាដែលប្រើជាមួយស្រៈ ( អ , អា ) ប៉ុណ្ណោះ ។
ឧទាហរណ៍៖
- កង > កង់ , ជក >ជក់ , កាច > កាច់
- ចាក > ចាក់ , បាញ > បាញ់
- ប្រាក > ប្រាក់..........។

* ចំណាំ១ ៖ ពាក្យជាប់មកពីបាលី ឬសំស្ក្រឹត ទោះបីពាក្យនោះកើតមកពីស្រៈ( អ ) ឬស្រៈ( អា ) ហើយប្រកបនឹងព្យញ្ជនៈ៩ ខាងលើ គឺមិនត្រូវប្រើសញ្ញាបន្តក់ឡើយ។
ដូចជា ៖ កុសល កុហក ជន ជាតក លាមក តាបស ទារក ទិវង្គត ធនធាន បុរស ផល្លានុផល ធនធាន ភព ពលកម្ម មគ្គផល សាកល សុគត អស្តង្គត ឧបាយកល ឱជារស ............។

* ចំណាំ២ ៖ ចំពោះពាក្យផ្សំនឹងស្រៈ( អា= ា ) ប្រកបនឹង ង គឺមិនប្រើសញ្ញាបន្តក់ទេ ( ់ ) តែត្រូវប្រើនិគ្គហិត ( ំ ) ជំនួសវិញ
ដូចជា ៖ ក្តាំង ឃ្លាំង ខ្លាំង ចាំង ច្បាំង ឆ្នាំង ខ្មាំង សំកាំង តតាំង ប្រឆាំង ទំពាំង រលះរលាំង ជញ្ជ្រាំង ក្រសាំង សម្រាំង ទាំងមូល ...............។
( ដោយ ៖ យួន បូរ៉េត )

Comments

សិក្សារឿងទុំទាវ

Monday, December 31, 2018

1- ប្រភេទ ៖ អក្សរសិល្ប៍ទំនើប, ប្រលោមលោកបែបមនោសញ្ជេតនា 2- នា ចលនា ៖ ខេមរនិយម 3- ឥទ្ធិពល ៖ ព្រះពុទ្ធសាសនា 4- សង្គមបរិយាកាស ៖ ក្នុងសម័យលង្វែក 5- កាលកំណត់តែង ៖ ១៩១៥ (ក្នុងរជ្ជកាលសេ្តចស៊ីសុវត្ថិ) 6- អ្នកនិពន្ធ ៖ ភិក្ខុសោម 7- សង្ខេប រឿង៖ ទុំជាកូនប្រុសរបស់ស្រ្តីមេម៉ាយម្នាក់នៅស្រុកបាភ្នំ ខេត្តព្រៃវែង បានបួសរៀនជាមួយមិត្តភក្តិម្នាក់ឈ្មោះ ពេជ្រនៅក្នុងវត្តវិហារធំ។ ទាំងពីរនាក់មានចំណេះដឹងខាងមន្តអាគម ស្មូត្រ ផ្លុំប៉ី និងធ្វើតោកលក់។ ដោយឡែកទំុមានរូបរាងស្អាត និងមានសំឡេងពីរោះ។ ថ្ងៃមួយនេនទាំងពីរបានសុំលោកគ្រូចៅអធិការយកតោកទៅលក់។ ទុំ និងពេជ្រលក់រហូតដល់ស្រុកត្បួងឃ្មុំ។ ទុំបានស្មូត្រយ៉ាងពិរោះធ្វើឲ្យអ្នកស្រុកត្បូងឃ្មុំផ្អើលឈូឆរមកស្តាប់។ នាងនោជាភិលៀងរបស់នាងទាវ ឃើញទុំស្អាត សំឡេងពិរោះក៏គួចចិត្តសេ្នហា តែដោយឋានៈតួចទាបនាងក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះប្រាប់នាងទាវ។ ទាវដឹងដំណឹងនេះក៏អង្វរម្តាយឲ្យទៅនិមន្តនេនទុំមកស្មូត្រនៅផ្ទះរបស់ខ្លួន។ ទុំស្មូត្រយ៉ាងពិរោះទាវក៏ចាប់ចិត្តស្រឡាញ់ ក៏រៀបចំផាហ៊ុម ដន្លាប់ បារី ស្លា ម្លូឲ្យនាងនោយកទៅប្រគេនទុំ ហើយប្រាថ្នាផ្សងឲ្យបានជួបទុំ។ ឯទុំវិញក៏ចាប់ចិត្តស្រឡាញ់ទាវដែរ។ មកដល់វត្តវិញ ទុំរិះរកឧបាយកលសុំ...

អានទាំងអស់

1- ប្រភពរឿង ៖ បោះពុម្ពផ្សាយដោយវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្រ្តក្រសួងអប់រំឆ្នាំ ១៩៨៩។ 2- ប្រភេទ ៖ អក្សរសិល្ប៍ទំនើបបែបល្ខោននិយាយ 3- ចលនា ៖ អក្សរសិល្ប៍ខេមរនិយម 4- ឥទ្ធិពល ៖ រឿងថៅកែចិត្តចោរបានទទួលឥទ្ធិពលពីពួកមូលធននិយមពីព្រោះនៅក្នុងដំណើររឿង អ្នកនិពន្ធបានបង្ហាញឲ្យពួកមូលធននិយមជាអ្នកឈ្នះ។ 5- កាលកំណត់តែង ៖ រឿងថៅកែចិត្តចោរបានទទួលឥទ្ធិពលឡើងនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៥៦ជាកម្រងអត្ថបទអក្សរសិល្ប៍ដែលប្រឌិតឡើងនៅទីក្រុងភ្នំពេញ មានលក្ខណៈជាល្ខោននិយាយ។ ខ្លឹមសារនៃរឿងនេះបានយកមកចម្លងដោយនាយកដ្ឋានសិល្បៈនៅថ្ងៃទី៣០ កញ្ញា ១៩៨១ បោះពុម្ពផ្សាយដោយវិជ្ជាស្ថានវិទ្យាសាស្រ្តស្រាវជ្រាវក្រសួងអប់រំនៅទីក្រុងភ្នំពេញឆ្នាំ១៩៨៩។ 6- អ្នកនិពន្ធ ៖ រឿងថៅកែចិត្តចោរតាក់តែងឡើងដោយអ្នកនិពន្ធឈ្មោះ ពៅ យូឡេង និង អ៊ុំ ឈឺន 7- សង្គមបរិយាកាស ៖ ដំណើររឿងរឿងបានប្រព្រឹត្តទៅនៅក្នុងសម័យដែលប្រទេសកម្ពុជាទើបបានទទួលឯករាជ្យដំបូង។ 8- សង្ខេបរឿង ៖ សូមចុចទីនេះដើម្បីទាញយកសាច់រឿងទាំងមូល https://goo.gl/oPDgUg នៅឆ្នាំ១៩៥៦ មានព្រឹត្តិការណ៍មួយកើតឡើងនៅទីក្រុងភ្នំពេញ គឺលោកថៅកែបានប្រើឲ្យពូហំបើកឡានបុកឡានរបស់អុងប៉ាងហុងលីដោយសន្យាថាឲ្យលុយ ១០០០០រៀល។ ក្រោយមក...

អានទាំងអស់